In Portraits portretteren Aline Breucker en Quintijn Ketels twee verschillende circusartiesten: Camille Paycha en Sander De Cuyper. Het achterliggende idee is vrij eenvoudig. Het publiek betreedt een atelier waar er druk gewerkt en gefilosofeerd wordt. Ondertussen trachten de performers hun ideeën te structureren en een plek te geven aan de dingen. Existentiële vragen als “Is dit een portret van een persoon, een praktijk of van een relatie tussen twee mensen?” en “Als jij naar mij kijkt, naar wie kijk ik dan?” komen boven drijven. In circustechnieken, tekeningen en monotypes ontstaat er zo een verrassend portret van de situatie.

Als in een lachspiegel

Portraits is niet op zoek naar een ‘waarheidsgetrouw’ portret. Een portret is nooit zomaar een captatie van de realiteit, maar juist altijd een vervorming van de werkelijkheid. Het is een persoon bekeken doorheen een specifieke situatie en doorheen specifieke media. Er is plaats voor lagen die elkaar kunnen tegenspreken, voor glitches. De bewegingen op scène gaan in dialoog met een soundtrack waarin persoonlijke anekdotes van Aline, Camille en Sander worden afgewisseld met observaties over hun werk.