Je betreedt een circustent waar alle artiesten overleden zijn. Enkel de clown (Danny Ronaldo) is overgebleven en weigert te vertrekken. Hij heeft iedereen begraven rond de cirkel van verkleurd zaagsel: de koorddanseres, de witte clown met zijn trompet, de directeur, …

Hij is alleen, maar alle andere personages spelen want hij houdt ze in leven. Als er publiek komt, speelt hij trouw en plichtsbewust. De blaasinstrumenten klinken nog steeds alsof er werkelijk iemand op speelt. Het publiek is medeplichtig aan het in stand houden van het illusionaire ‘grote’ spektakel. Het applaus, de lachsalvo’s, … Het klinkt nog steeds live, als een werkelijkheid. Weggaan zal hij nooit. Of misschien toch? Maar is dat dan opgeven? Ontrouw zijn?

Fidelis Fortibus is grappig en poëtisch, met een warme menselijke humor en een licht lugubere melancholie door de bijna absurde verbondenheid van de oude circusfamilies.