Ze stappen nu samen de scène op.
Vader en zoon.
Twee clowns op zoek naar hun gelijkenis.
Op zoek naar ieders eigenheid. Wat hen scheidt en wat verbindt.

Het wordt een intense zoektocht naar een zuivere weerspiegeling. Want beiden dragen ze hun eigen masker.
Het masker van een vader dat alle twijfels, verdriet en zelfs de kleinste zwakheid verbergt.
Het masker van een zoon dat nog heel kneedbaar is maar toch al elke kwetsbaarheid van een kind verbergt.

En dat wordt een grappige herkenbare zoektocht. Maar ook meeslepend en ontroerend. Want het staat geschreven in de geschiedenis van de mensheid: “Tussen een vader en een zoon ligt de diepe ravijn van hun gelijkenis.”