Een man ligt in de deuropening met een krant over zijn hoofd. Fles binnen handbereik. Dan begint de krant duidelijk een eigen wil te ontwikkelen en ook de hand die de fles wil pakken lijkt niet bij de man te horen. In een decor vol verrassende perspectieven duiken uit alle hoeken van het huis vijf mannen met zwarte bolhoeden op. Zonder een woord te wisselen zijn ze afwisselend elkaars evenbeeld, aanvulling en tegenstander. De vergelijking met de absurdistische schilderijen van René Magritte dringt zich op.