Niets zo triest als de tranen van een clown in z’n eentje. Met deze double bill kijken we achter de tranen, met een lezing van clownkenner Bram De Laere en met de nieuwe voorstelling van Geert Belpaeme die het potentieel van de clownerie verkent. Met tussenin een hapje en een drankje.

Serieus? – Bram De Laere

Geïnspireerd door oude verhalen over een ontsnapte leeuw in Blankenberge, John Massis en Jean Gebreurs maakte Bram De Laere op zijn zestiende zijn intrede in de piste van circus Rose-Marie Malter. Hij werd een gediplomeerd koorddanser en reisde rond met klassieke circussen als Circus Pipo, Wiener Circus en Circus Tik Tak.

Gaandeweg ging hij zich focussen op clownerie. Samen met Marquis Pauwels, de oudste circusdirecteur van het land, onderzocht Bram 250 jaar geschiedenis van de circusclown (zie ook zijn website www.gadjodilo. be). Want een clown is van alle tijden en blijft niet stilstaan.

Please (don’t) let me be (mis)understood – Geert Belpaeme

In Please (don’t) let me be (mis)understood performen drie spelers de intrinsieke razernij van het mens-zijn en grijpen daarvoor terug naar een oude, bijna uitgestorven, traditie: clownerie. Met de nonsensicale taal en het wankele lichaam van de clown, met een vrolijke roekeloosheid en een lichtzinnige pretentie, slaan ze zich een weg door de menselijke geschiedenis en daar voorbij.

Please (don’t) let me be (mis)understood is een fysieke voorstelling waarin menselijke lichamen buiten hun oevers treden om ook niet-menselijke verhoudingen te spelen. Alles met de knipoog van de clown.