Nadat choreograaf/performer Louis Vanhaverbeke vorig jaar op TAZ met de Circuit X-prijs werd bekroond voor de lecture-performance ‘Kokokito’, creëert hij bij Campo ‘Multiverse’.
In ‘Multiverse’ is Vanhaverbeke een multifunctionele discjockey. Ronde geluidsdragers bepalen de beat, maar een echte rapper is hij niet. Hij kaatst met argumenten, schuurt zijn lyrics af, klapt de gedachten in tot een uitvouwset. Hij pompt de beste hits naar boven, borstelt referenties eraf tot de gedachten stuiteren en we zo een nieuwe dimensie inwaaien.
Al lopend en zingend ontstaat een levend kleurenwiel. In gradaties gerangschikt tussen statement en spel. Voor de rest bestaat zijn toolkit uit plastieken emmers, frisbees, huisraad en andere brol. Kan hij aan deze tsunami van objecten en woorden ontsnappen? Wordt hij door deze rommel geabsorbeerd? Of zijn het juist de tools om de flow voor te blijven?