>> Dit artikel verscheen in CircusMagazine #42 (maart 2015)
>> Auteur: Roland Vermeylen
>> Voor overname: contacteer maarten[at]circuscentrum.be
Het 39ste Circusfestival van Monte Carlo is alweer een tijdje achter de rug. Het was een hoogstaand festival en maakte de hoge verwachtingen waar. De publieke belangstelling neemt elk jaar steeds maar toe. Het is dan ook erg verheugend dat twee Vlamingen dit jaar werden genomineerd om deel te nemen. Mechelaar Simon Bruyninckx en Ekselnaar Danny Vrijsen vormden samen met een Spanjaard en een Zweed het gezelschap Balagans.
Hun creatie rond de Koreaanse plank was een afstudeerproject aan de Stockholmse Universiteit voor Dans en Circus. Onze Vlamingen zijn pas bij deze groep gekomen toen twee Zweedse leden het niet meer zagen zitten om nog verder samen te werken. Danny leerde Koreaanse wipplank aan ESAC en Simon volgde Tilburg en Châlons. We volgen hen een week lang in Monaco.
Ze stralen vooral veel dynamiek uit. Beiden weten goed wat ze willen en ze gaan er dan ook voor. Danny wil vooral veel optreden en zo de wereld ontdekken. Simon wil in 2016 met een nieuwe tent op reis in de lage landen. “We worden eigenlijk vooral opgejaagd om steeds maar opnieuw te creëren. Maar veel creaties geraken nooit verkocht omdat ze zelden publiekgericht zijn. Wij willen vooral veel oefenen omdat circus veel vakmanschap vraagt en wij willen blijven groeien.”
Bij de repetities genieten onze Vlamingen van hun aanwezigheid. “Dit is de ultieme erkenning waar we nooit van hadden durven dromen.” Eenmaal het festival loopt, geraken ze toch in de competitiestroom en hopen ze stilletjes om alsnog Brons te halen. Wanneer de uitslag valt, is er een erg groot perceptieverschil tussen de vier Balagansleden. De twee oorspronkelijke leden zijn erg ontgoocheld en gefrustreerd. Iedereen moet het ontgelden en wordt gedegradeerd. Onze Vlamingen blijven er veel aardser bij. Ze blijven fier met hun deelname en kijken alweer vooruit. Zij voelen zich ook geen eigenaar van deze creatie en kunnen daarom ook veel gemakkelijker de uitslag loslaten. Danny: “De eigenlijke leider van Balagans is de Zweed Oscar Karlsson. Wij volgen eerder en voegen ons in. Daarom droom ik er nu al van om hier ooit, bij deze Olympische Spelen van het circus, met een heel eigen creatie en groep te kunnen staan.”
Balagans scoort opvallend goed in Monaco. De Amerikaanse criticus Ernest Albrecht schrijft in Spectacle van januari: “I was somewhat surprised that the Balagan Troupe who worked on the Korean plank was not recognized by the jury for a top award. Always spectacular and physically demanding this kind of act invariably manages to be exciting, but perhaps the costuming, which was little more than street clothes, tended to dampen enthusiasm for this deserving and youthful troupe.” Ernest heeft 28 jaar ervaring als theatercriticus en legt zich sinds vele jaren helemaal toe op zijn eerste liefde, het circus. Nu wordt hij wereldwijd erkend als dé Amerikaanse circusspecialist. Zijn boeken worden steevast ankerpunten genoemd.
De Franse krantengroep Nice Matin zag hen als hun Coup de Coeur. Axelle Truquet: “Ze brengen straattheaterambiance op een glitterfestival. Ze creëren creatieve luchtfiguren met zo een nonchalance dat je denkt dat het heel gemakkelijk is. Maar hun ritme is tomeloos.” Ook de Italiaanse circusvrienden vonden hen bij de besten en gaven Balagans hun speciale prijs. Ook Lili Sun, de leidster van de Chinese acrobatengroep die terecht met een Gouden Clown naar huis gaat, looft vooral de creatieve invulling van onze Balagans.
Zelf vond Danny het een onvergetelijke ervaring. “Het was een hele eer om te worden uitgenodigd op het grootste circusfestival ter wereld. De zorg die Monaco geeft aan zijn artiesten is exemplarisch. Morgen vlieg ik naar Houston waar ik met een nieuwe groep van zes in Amaluna van Cirque du Soleil mijn horizon opnieuw kan verleggen. Stiekem hoop ik dat ik er met deze groep ook bij kan zijn als we in september in Brussel optreden.”