Een redactielid van CircusMagazine laat zijn of haar licht schijnen op de wondere wereld van het circus. Neemt ditmaal de pen ter hand: circusartieste Hanna Mampuys.

Objecten zijn overal. Ze zijn vanzelfsprekend. Behalve Marc groet niemand ‘s ochtends de dingen. We gaan er zonder veel aandacht aan voorbij. Dat de kop waaruit we koffie drinken ook andere eigenschappen heeft dan het bevatten van een warme drank wordt ons pas duidelijk wanneer we er nog eens eentje uit onze handen laten vallen.

In 1768 was het dat een zekere Philip Astley, ex-cavalerist uit het Britse leger, besliste om in een weiland even buiten Londen met een koord een cirkel te leggen. In […]

Minder is overduidelijk meer voor Samuel Bey en Niels Reynaert. Spelplezier en blauwe groentebakken, daar draait alles om. Ze houden het subtiel en tonen de condition humaine in al haar […]

Het werk van Louis Vanhaverbeke is weerspannig, low-fi, ambachtelijk, persoonlijk en tegelijk politiek betrokken. Op de scène navigeert hij meesterlijk tussen een grote veelheid aan objecten, zelfgebouwde installaties en zelfgeschreven […]

De zomer lonkt en daarmee ook het hoogseizoen van de circusfestivals. Circusprogrammatoren zijn het hele jaar door jaar bezig met het menu samen te stellen van hun festival. Zij beslissen […]

Achter elke succesvolle artiest staat een sterke m/v/x te zweten in de coulissen – of hoe ging het gezegde ook weer? CircusMagazine vroeg aan vier circusorganisaties – twee gezelschappen, een […]

Niet minder dan zes Vlamingen studeren deze maand af aan Europese circushogescholen: vier aan het welbekende ACaPA in Tilburg en voor het eerst in onze circusgeschiedenis ook twee aan DOCH in Stockholm.

Elke vakman spreekt zijn eigen taal. En omdat het circus een bonte verzameling vaklui is, stelt CircusMagazine een lexicon op. Specialisten uit het domein vertellen over hun beroep, wij destilleren […]

Na Marcel Proust, Bernard Pivot en talloze tijdschriften overal ter wereld springt CircusMagazine mee op de kar van de vragenlijsten die op het eerste gezicht weinig bijbrengen, maar bij nader inzien wel degelijk de ziel van de ondervraagde blootleggen. Legt ditmaal de kaarten op tafel: Vuurmeester Kenneth Creyf.