Machteld De Smedt (55) werkt als domeinverantwoordelijke circuskunsten op het Departement Cultuur, Jeugd en Media van de Vlaamse overheid.
Welk nieuws heeft je recent boos of bang gemaakt?
Mijn doofheid links, ik dacht echt dat ik een tumor had toen de specialist zei dat bijkomend onderzoek nodig was om ‘bepaalde zaken uit te sluiten’.
Wat is typisch jou?
De lekkerste pannenkoeken en chocomousse maken of stofzuigen op zaterdagmorgen. Het eerste vinden de aanwezige huisgenoten (sinds kort meestal één huisgenoot) fijn, dat laatste minder.
Welk kunstwerk (schilderij, muziek, boek, film, toneelstuk, circusvoorstelling, …) heeft je het meest geraakt?
Ik was onlangs in het Rijksmuseum in Amsterdam. Heel dat museum raakt, maar als ik dan toch een werk moet kiezen, dan Willem II en zijn bruid Maria Stuart van Anthony van Dyck. De Hollandse prins 14 jaar, de Engelse bruid 9 jaar. Het huwelijk was goed voor de status van de Oranjes, las ik. Op 19-jarige leeftijd werd Maria Stuart weduwe. Twee jaar later liet ze zich als weduwe schilderen in een witte jurk – wit is de kleur van rouw voor wie vorstelijk bloed heeft. Prachtige werken, en ik kan niet stoppen met daar van alles bij te denken.
Wanneer heb je voor het laatst gehuild?
Toen de werkdruk toch wel echt te hoog was. Ik ween dan thuis, hoor, niet in Brussel. En ik weet me gelukkig snel te herpakken. Ik weet wat ik moet doen om het niet te laten ontsporen: stevig gaan wandelen bijvoorbeeld. Ik heb best wel een goede fysieke conditie. In mijn woonplaats is een toneelrepetitie dan weer de perfecte workout.
Welke posters hingen als kind in je slaapkamer?
Een poster van een Holly Hobbie-pop, als ik dat goed schrijf. Toeval wil dat ik die pop onlangs terug zag verschijnen in een conversatie op een of andere FB-pagina, de nostalgische reacties bleven niet uit.
Met wie wil je graag eens een avondje doorbrengen?
Niemand in het bijzonder, zelfs na lang nadenken. Wel met manlief, maar dat gebeurt gelukkig wel vaker.
Wat zou je belangrijkste daad zijn als minister van Cultuur?
Een pak geld pompen in het Vlaamse circus, wat had je gedacht! Ik word in Brussel wel eens ‘mevrouw circus’ genoemd, dus ik moet die naam toch eer aan doen, niet?
Wat is je meest onhebbelijke karaktertrek?
Ik kan me zwaar ergeren en moet dan kunnen ventileren. Wie ik dan tegenkom is slachtoffer, want ik ben een spraakwaterval, in het Portugees faladora of tagarela. Tagarela is ook de naam van de kleuterschool in Portugal waar onze dochters naar school gingen, geweldig dat uitgerekend ik destijds bij die school uitkwam. Ik weid uit maar dat past bij mij.
Heb je een concreet idee/voorstel om de wereld te redden?
Ik ben geen wereldverbeteraar maar dichtbij huis kleine daden verrichten, dat doe ik wel heel vaak: een zieke buurvrouw bezoeken, een babbel slaan met een bewoner van het rusthuis in de buurt, … Ik heb die dingen zelf nodig om me goed te voelen en dat heeft eigenlijk ook iets egoïstisch.
Welk talent wil je graag bezitten?
Ik speelde cello en zong in een koor maar ik zou graag meesterlijk geworden zijn in het beoefenen van beide muziekvormen. Dat vraagt natuurlijk veel opoffering en het zat er blijkbaar niet in.
Wat is je dierbaarste bezit?
Ons gezin, écht waar.
Welke fouten blijf je maken?
Denken dat recht zal geschieden en dan toch ontgoocheld achterblijven.
Wat wil je je kinderen meegeven?
Drie dingen: liefde, liefde en liefde… Omdat alles en iedereen te herleiden is tot liefde.
Welk(e) boek(en) ben je momenteel aan het lezen?
Ik lees meestal enkel op vakantie; ik moet dus nog een boek uitkiezen voor tussen kerst en nieuw. Het zal zeker geen misdaadroman worden, ik hou niet van dat genre.
Hoe wil je herinnerd worden?
Als iemand op wie je kon rekenen.
>> Dit artikel verscheen in Circusmagazine #61 (december 2019) // Foto: Brecht Van Maele // Voor overname: contacteer maarten[at]circuscentrum.be.