We zouden hen bijna vergeten, de Vlaamse afstudeerders van circushogescholen in het vermaledijde coronajaar 2020. Het zijn er twee: Sien Van Acker en Dries Vanwalle. Afgelopen juni moesten ze hun afstudeeract online brengen, zonder publiek, zonder ooh’s en aah’s, zonder kussen en knuffels, zonder aanbiedingen van cabarets en grote circusgezelschappen, zonder speelkansen op festivals overal te lande. Hoe hebben zij de afgelopen periode beleefd en hoe zien ze de toekomst tegemoet?
Hoe was het om in volle coronacrisis af te studeren?
Dries Vanwalle (acrodans, Codarts Circus Arts): “Heel raar. Niet zeker zijn of er een afstudeervoorstelling komt met de solo’s van al mijn klasgenoten, proberen een solo te maken in mijn living, dan toch een beperkte graduation doen enkel voor school en video… Het moeilijkste was om daarna werk te vinden en de moed te houden om te blijven zoeken naar mogelijkheden en alternatieven.”
Sien Van Acker (koorddans, ACaPA): “De afstudeervoorstelling is niet alleen bedoeld voor familie en vrienden, ook professionelen uit het werkveld komen ernaartoe. Hier worden dikwijls al de eerste contacten gelegd om geprogrammeerd te worden, om uitgenodigd te worden voor projecten, enzovoort. Het is zowat de eerste springplank naar het werkveld, maar dat hebben we dus volledig gemist. Als echte afsluiter van de opleiding is er ook nog een groepsshow, echt met z’n allen samen een laatste keer alles geven, samen creëren en performen. De voorbereidingen voor deze groepsshow gebeurden de eerste weken online. Dat was echt een uitdaging. Het ‘zoomen’ op zich zorgde dikwijls voor slechte verbindingen, iedereen zat vol frustraties over de lockdown, we wisten niet eens of we onze show ooit live zouden kunnen spelen. Waar we ons anders vol energie en enthousiasme in zo’n opdracht zouden storten, was het nu trekken en sleuren om toch iets gerealiseerd te krijgen. Gelukkig hebben we de laatste weken toch de mogelijkheid gehad om terug naar school te komen en hebben we alsnog onze groepsshow op een fijne manier in elkaar kunnen steken. Helaas was de voorstelling zelf zonder publiek, ze werd wel live gestreamd, maar dat is natuurlijk niet hetzelfde. De proclamatie, ook een moment om te delen met familie en vrienden, was enkel met de klas. Iedereen was natuurlijk blij om af te studeren, maar het blijft toch een beetje wrang dat we alle belangrijke momenten in dit laatste jaar hebben moeten missen en we geen mogelijkheid hadden om onze eerste professionele contacten te leggen.”
Waar ben je momenteel mee bezig?
Dries: “Samen met een klasgenote, Xenia Bannuscher, heb ik een acrodanscollectief opgericht: Sinking Sideways. Hiermee zijn we het merendeel van de tijd in creatie voor onze eerste voorstelling René, die in première gaat in oktober 2021.”
Sien: “Gezien de onzekere tijden heb ik beslist om verder te studeren. Nu de sector quasi volledig stil ligt, gebruik ik de vrijgekomen tijd om mij verder te specialiseren in mijn discipline. Ik ben begonnen met een driejarige opleiding in ESACTO Lido in Toulouse. Het was eigenlijk altijd al een beetje mijn droom om daar naartoe te gaan, maar nu komt dit dus bijzonder goed uit. Ik kan dagelijks blijven trainen en mij artistiek verder ontwikkelen.”
Wat zijn je plannen en dromen voor de toekomst?
Dries: “Eerst en vooral hoop ik dat covid-19 snel gepasseerd is zodat we terug shows kunnen zien en zelf kunnen spelen. In tussentijd hebben Xenia en ik veel residenties om onze voorstelling af te werken. Ik hoop uiteraard dat onze show volgend jaar echt in première kan gaan en dat al dit werk niet voor niets was. Xenia en ik hebben Sinking Sideways met ons twee opgericht, maar onze droom is om ons collectief uit te breiden met meer acrodansers. We weten nu al dat Raf Pringuet na zijn studies in Codarts Circus Arts bij Sinking Sideways komt en in onze volgende voorstelling mee zal spelen. Voor de voorstellingen daarna willen we graag met nog meer acrodansers samenwerken en ons collectief zo blijven uitbreiden.”
Sien: “Voorlopig zit ik dankzij mijn nieuwe studie nog even ‘safe’ en moet ik nog niet te veel met de toekomst bezig zijn. Mijn droom is wel om samen met andere artiesten een interdisciplinair collectief op te richten – circus, dans, muziek, theater, … – en te werken aan projecten met een progressieve, feministische en absurde invalshoek. Hopelijk is tegen dan corona al lang verleden tijd.”
Dit artikel verscheen in Circusmagazine #65 (december 2020) // Auteur: Maarten Verhelst // Voor overname: contacteer info[at]circuscentrum.be