>> Dit artikel verscheen in CircusMagazine #37 (december 2013). Voor overname: contacteer maarten[at]circuscentrum.be.
>> Auteur: de redactie
Smaken verschillen en eindejaarslijstjes zijn altijd kort door de bocht, maar toch: de redactieleden van CircusMagazine geven met plezier hun toppers van het afgelopen jaar mee.
RIA GEENEN
1. Inévitable
Een zeg maar pop-upvoorstelling van een onbestaand gezelschap met twaalf artiesten in spe die één gemeenschappelijke ambitie koesteren: in een circushogeschool binnengeraken. En ook om samen in korte tijd een performance te creëren die gezien mag – en zal – worden. De Loods in De Expeditie is herschapen in een circuswerkplaats met matten, trapezes en trampolines. Een sterke sound schept de sfeer en daar staan ze dan met onbevangen blik, met nog te zachte lijven die met milde dwang ‘kijk naar mij’ roepen. Niks geforceerd, niks te braaf of te moeilijk. Groepschoreografieën wisselen intiemere solo’s en duo’s af, op de grond, in de lucht. De energie pakt je vast, de intimiteit ook. De noodzaak van een circusshow. Lang geleden dat ik die zo intens beleefde.
BRECHT HERMANS
1. Cirque Aïtal – Pour le meilleur et pour le pire
Niet makkelijk om een top drie samen te stellen wanneer je nog maar net de circuswereld bent ingerold. Hoeveel goede voorstellingen heb ik al gemist? Cirque Aïtal in ieder geval niet. Ze zijn met twee maar zetten toch een hele tent op zijn kop. Het concept is simpel: rode auto, twee honden en de zinderende strijd tussen de seksen. Hij de stoere Fransman, zij de frêle Finse. Maar in hun slapstick keren ze de verhoudingen om. Daarbij wordt de auto lustig gedemonteerd en laten ze ons alle hoeken van de tent zien. Technisch knap én heel erg grappig.
2. Sanja Kosonen & Elice Abonce Muhonen – Capilotractées
3. Le Cubitus du Manchot – Ballet Manchot
BAUKE LIEVENS
1. Kris Verdonck / A two dogs company – H, an Incident
Een theatervoorstelling die voelt als een circusspektakel. ‘H, an incident’is gebaseerd op het absurde en bijwijlen gruwelijke werk van de Russische schrijver Daniel Charms. Visueel tovenaar Kris Verdonck brengt topacteurs samen met IJslandse zangeressen, een rolschaatsende acrobate, een man in een belachelijk leeuwenpak en muziekinstrumenten die zichzelf bespelen. Dat alles in een fijngevoelige en grappige voorstelling die je aan het lachen brengt terwijl het beeld van Charms, die omkwam van de honger in een Russische psychiatrische instelling, over de scène spookt.
2. Cirque Trotolla – Matamore
3. Aurélien Bory / Cie 111 et le Groupe Acrobatique de Tanger – Azimut
GWENDOLIEN SABBE
1. Zinzi & Evertjan – View // Bert & Fred – I start to like you
Chauvinisme in circus vind ik absolute quatsch, dat laat ik over aan de Fransen. Behalve tijdens Cirque de Demain, de Olympische CircusSpelen. Blinkend van trots joelde ik naar Bert, Fred, Zinzi en Evertjan toen ze met wapperende vlag in de parade voorbij hupten en er de prijzen wegkaapten. ‘Onze’ artiesten zijn gearriveerd. De afgelopen jaren zag ik hen als echte vaklui elke beweging bijschaven en elke polsslag polijsten. Tot het ‘juste’ zit. Tegelijkertijd doen ze wat een kunstenaar doet: ze leggen er ziel in. Dan zeg ik chauvinistisch: chapeau!
2. Cie Sacékripa – Marée Basse
3. Circusplaneet – PiRaMiD
TUUR STRUYF
2013. Een goed jaar. Een jaar met een nieuw huis, een nieuwe baan, een nieuwe voetbalploeg (FC Bretel), een nieuw hiphopcollectief (#naadloos), … maar zonder veel circus. Ik kan de voorstellingen die ik zag op één hand tellen. Een goed voornemen voor 2014 hoef ik dus niet ver te zoeken.
1. Carré Curieux – Le Passage
Damn. Hoe goed was dit? Op de derde rij, waar ik met mijn neefje zat, kwam de voorstelling alvast aan. Meteen meegesleurd in de flow van dit sterk staaltje illusionisme. Normaal zie je dit soort sprookjesachtige onwerkelijkheden enkel in films, nu op nog geen drie meter afstand. Heel erg goed dus!
MAARTEN VERHELST
1. Cie Galapiat – Risque Zéro
Man, wat was dat. Zes jonge artiesten laten alle conventies achter zich, grijpen je zonder pardon bij de keel, doen je lachen en sidderen en beven. Bruut, compromisloos, technisch superieur. En ze zorgen ook nog hoogstpersoonlijk voor een innemende live soundtrack. Geen hedendaags circus, maar circus van nu. Met dank aan Theater op de Markt om deze tentvoorstelling van 2008 (!) een Belgische première te bieden.
2. Cie Sacékripa – Vu
3. Cirque Inextremiste – Extrêmités