>> Dit artikel verscheen in CircusMagazine #20 (september 2009). Voor overname: contacteer maarten[at]circuscentrum.be.
>> Auteur: Anne-Marijn Somers
ARTBOEM vzw ontstond op een koude decemberavond. Tuur Struyf (26) en Jokke Vanderlinden (25) droomden over circus, over theater, over een ontmoetingsscene voor jonge artiesten, over circusfestivals en verrassingen in diezelfde sfeer. ARTBOEM wilde het circusgebeuren weer doen leven in straten en op pleinen, in chapiteaus en podiumzalen. Maar ook daar waar je het niet verwacht, zoals in oude filmzalen, aan de muur in een galerie, op postzegels, als postpakketje, …
Deze motivering werd woordelijk geplukt uit een subsidieaanvraag , want de jongens pakken het goed aan. Ze hebben niet alleen wervelende ideeën, maar weten ook welke wegen ze moeten bewandelen. Ze werken nu niet meer alleen, maar betrekken ook een heleboel andere jonge artiesten bij hun projecten.
Het kan bijna niet anders of jullie leven is helemaal verweven rond circus, want waar haal je anders de tijd vandaan?
Tuur Struyf: “Dat klopt. We volgden vanaf ons tiende les in de Leuvense circusschool, zaten samen in productiegroepjes en bleken elkaar achteraf steeds weer tegen te komen. Ik volgde radio aan het Rits en nog een cultuurgeoriënteerde studie. Jokke ging naar de Brusselse circushogeschool ESAC en werd beroepsartiest. Lesgeven en optreden waren een logisch vervolg. Je kent hem nog van ‘Le BoTrio’. Ik werkte voor Cirkus in Beweging en nu bij Mooss vzw voor het kinderkunstenfestival SuperVlieg. Voor de ideeën zorgen we uiteraard beiden, maar ik ben sterker in het aftoetsen en in de zakelijke kant.”
Jokke Vanderlinden: “We ontmoeten op onze weg heel wat inspirerende mensen, want elke circusartiest is creatief en leergierig. Allemaal moeten ze zichzelf steeds heruitvinden om fris te blijven. Een bron die nooit opdroogt. Nieuwe contacten leiden weer tot nieuwe ideeën. Van het ene rollen we in het andere.”
Veel artiesten schermen zich wat af, positioneren zich voortdurend ten opzichte van de anderen. Maar jullie kracht ligt net in het feit dat jullie een positieve dynamiek teweeg brengen, dat jullie oprecht geïnteresseerd zijn in mensen. Naast jullie eigen circuskunde is jullie openheid en contactvaardigheid een enorme sterkte, lijkt me.
Tuur: “Vragen stellen kan nooit kwaad vinden we. We zijn ook niet vies van coproducties. Soms begint het met een simpel idee en eindigt het met een groter rondreizend project met verschillende betrokkenen.”
Jokke: “Nieuwe contacten openen vaak nieuwe perspectieven, andere deuren. Er is immers veel potentieel. Er is ook veel goesting. Wij zorgen dus voor een kruisbestuiving. We proberen gewoon alles wat in ons hoofd zit en tof is, concreet te maken. En elke realisatie geeft ons weer de nodige vibes om verder te doen. Maar goed samenwerken is wel essentieel.”
Met welke projecten zijn jullie momenteel bezig?
Tuur: “Er is enerzijds de artistieke werking en anderzijds de publieksgerichte werking. Compagnie Sweatshop is een zaalvoorstelling, theater en circus zijn er met elkaar verweven. Onze steltenact Himantopus Humantopus hebben we getry-out op het Jeugdcircusfestival van het Circuscentrum tijdens de Gentse feesten. Circus Dwaaltuin is een interactief circusverhaal voor kinderen in een circustent. Zie het als ‘imaginair’ circuserfgoed. Binnen de publieksgerichte werking passen onze circusfestivals: tijdens de volgende herfstvakantie is er CircusBOEM, een festival dat een aantal dingen gaat combineren met live-muziek en oude partituren, een geanimeerde brunch met gekke obers, een mail art-tentoonstelling van over heel de wereld, film, podiumacts…”
Stoppen jongens, het wordt te veel voor Korneel!