Catherine Magis is artistiek leider van Espace Catastrophe, de Brusselse circuswerkplaats die ze in 1995 samen met haar partner Benoit Litt heeft opgericht. Magis is circusartieste, acrobate, stuntvrouw en draadloopster. Ze regisseert voorstellingen, is coach en begeleidster van projecten, geeft artistiek advies en is een belangrijke drijvende kracht in de ontwikkeling van de circuskunsten in Brussel.
Welk nieuws heeft je recent boos of bang gemaakt?
Het onverwachts afblazen van ons bouwproject CIRK in Koekelberg als resultaat van de politieke verschuiving na de jongste verkiezingsuitslag. Ik word ook onnozel van het ontbreken van een degelijk Belgisch klimaatbeleid, en dit terwijl we maar liefst over vier ministers van leefmilieu beschikken. Het is beschamend dat ons land zijn ambities om de uitstoot aan broeikasgassen drastisch te verminderen volledig heeft teruggeschroefd.
Waarin onderscheid je je van anderen?
Ik ben erg utopistisch en wil blijven geloven dat alles mogelijk is. Dit wordt door anderen soms als koppigheid beschouwd.
Wat is je meest onhebbelijke karaktertrek?
Ik ken niet veel grenzen, kan erg onvoorspelbaar uit de hoek komen en word dikwijls als een workaholic gezien… Het is dus niet makkelijk om mijn tempo te volgen.
Welk kunstwerk (schilderij, muziek, boek, film, toneelstuk, circusvoorstelling, …) heeft je het meest geraakt?
Rivage à l’abandon van Compagnie Carbonne 14 uit Québec, gezien in een kerk in Luik in 1991. Een zeer geëngageerde en fysieke theatervoorstelling die me enorm heeft aangegrepen. Het uitzonderlijke momentum waarop artiesten en toeschouwers in wisselwerking treden, geeft me het geruststellende gevoel dat een voorstelling het beste middel is om dingen gedaan te krijgen, te veranderen, om de ander te ontmoeten en het woord te geven aan hen die zoveel te vertellen hebben, maar het vaak niet met woorden kunnen of mogen uitleggen.
Wanneer heb je voor het laatst gehuild?
Deze ochtend nog. Ik was door het beeldmateriaal van COMPLICITES (de voorstelling die Magis in 2011 maakte met verschillende artiesten met en zonder beperking, red.) aan het gaan. Dat artistieke en menselijke avontuur in het gezelschap van buitengewone mensen heeft zoveel veranderd dat ik iedere keer als ik eraan denk moet lachen en huilen tegelijkertijd… Een ware tsunami aan emoties.
Wat zou je belangrijkste daad zijn als minister van Cultuur?
Ik zou een evenwichtige verdeling van de publieke middelen vooropstellen. Niet per artistieke discipline maar op basis van de doelstellingen van de verschillende actoren. Of je nu een theater-, dans- of circusvoorstelling maakt, een festival organiseert, een kunstencentrum bent, … Gelijkwaardige missies, gelijkwaardige middelen. Ik heb mijn buik vol van het onevenwicht en de ongelijkheid in de cultuursector.
Welk talent wil je graag bezitten?
Ik wou dat ik de moedertaal kon spreken van iedereen die ik ontmoet, gebarentaal incluis.
Wat is je dierbaarste bezit?
Mijn gezin.
Welke fouten blijf je maken?
Geen tijd vrijmaken voor mezelf.
Wat wil je je kinderen meegeven?
De passie en de kracht van dromen, maar vooral het realiseren van die dromen. De capaciteit van in het moment te leven. Verwondering, vertrouwen, nieuwsgierigheid, respect, tolerantie en vriendschap.
De liefde, wat is dat?
De liefde schudt je dooreen en geeft je stabiliteit. Stelt grenzen, maar verlegt er andere. Is opwindend en geruststellend. De liefde verbindt ons op mysterieuze wijze aan anderen in avonturen die ons kunnen ontsnappen. De liefde is gekmakend. Ze maakt je sterk of juist heel zwak.
Wat zou je voor geen miljoen willen doen?
Koningin zijn.
Hoe wil je herinnerd worden?
Zoals ik nu ben, niet meer en niet minder.
>> Dit artikel verscheen in CircusMagazine #58 (maart 2019) // Foto: Brecht Van Maele // Vertaling: Mui-Ling Verbist // Voor overname: contacteer maarten[at]circuscentrum.be.