>> Dit artikel verscheen in CircusMagazine #30 (maart 2012). Voor overname: contacteer maarten[at]circuscentrum.be.
>> Auteur: Evianna Lehtipuu
Net een dag voor de première van ‘Petit Mal’ vernamen de drie acrobaten van Race Horse Company, Petri Tuominen, Kalle Lehto en Rauli Kosonen, dat ze bij de tien finalisten van Jeunes Talents Cirque Europe behoorden. Maar hun doel was al gedrukt in het programmaboekje: de wereld veroveren. “Het was deels gewoon iets wat megalomane kerels zeggen, maar wij nemen het wel serieus.” En kijk: vanaf eind maart spelen ze in vier Vlaamse en vijftien Nederlandse cultuurcentra. CircusMagazine vroeg aan Evianna Lehtipuu van het Finse tijdschrift Sirkuspyramidi om hen aan ons voor te stellen.
Sinds de première in maart 2010 heeft Race Horse Company zijn energieke show voor uitverkochte zalen in heel Europa gespeeld, en terecht, want in ‘Petit Mal’ gaan technische kunde en artistieke visie hand in hand. In tegenstelling tot de meer conceptuele hedendaagse circusvoorstellingen volgt Race Horse Company zijn eigen pad met een erg fysieke stuk: jongemannen die worstelen en elkaar lastigvallen terwijl ze technische virtuositeit tentoonspreiden. Er zit ook een breakdance-scène in, maar de dreiging van geweld bepaalt de algemene atmosfeer van ‘Petit Mal’. Het plaatje wordt vervolledigd met ontelbare salto’s, sprongen op grote ballen en een Disco-Elvis.
De drie artiesten hebben elk een aparte weg afgelegd naar de circuswereld. Petri Tuominen was een werkloze elektricien toen hij na het zien van Cirkus Cirkör besloot om circusartiest te worden – vandaag is hij een meester op de Chinese mast. Kalle Lehto’s traject liep via breakdance, hij is zelfs voormalig Fins kampioen op dat gebied. Rauli Kosonen daarentegen werd eerst in een turnschool en vervolgens een circusschool gedropt door zijn ouders, die doorhadden dat hun energiek kind iets om handen moest hebben. “Toen ik drie jaar was, ontwikkelde ik een geheel eigen stijl door met één knie op de grond heel snel rond te draaien. Mijn interesse voor circus was geboren,” vertelt Kosonen, die later circus studeerde in Finland, Zweden en Châlons-en-Champagne (Frankrijk).
Kosonen en Tuominen studeerden beiden in Zweden toen ze zich realiseerden dat ze samen wilden werken. “We hadden dezelfde visie op hoe circus zou moeten zijn, en dat was totaal verschillend van wat anderen rondom ons deden. Maar we beseften dat we een derde persoon nodig hadden om een voorstelling van een uur te maken; op die manier is Kalle erbij betrokken geraakt.”
De creatie van ‘Petit Mal’ was een werk van lange adem. “Je hebt 40 goeie ideeën nodig om er 20 over te houden in de show – degene die net niet goed genoeg zijn, moet je schrappen,” vertelt Rauli Kosonen over de doelstellingen en werkmethodes van het gezelschap. Gelukkig kregen ze hulp van een Finse pionier inzake hedendaags circus: jongleur en circusregisseur Maksim Komaro, die naast zijn eigen compagnie Circo Aereo onder andere ook met Gandini Juggling samenwerkte. “Een regisseur kan de zaken beter van op afstand bekijken, want zelf word je blind voor wat je doet. Veel ideeën in de uiteindelijke show komen trouwens van Maksim.”
Petri Tuominen benadrukt hoe belangrijk het is om je eigen projecten te creëren – het is een principe dat hij zelf volgt, bewijze hiervan het aanbod dat hij afsloeg om bij Cirque du Soleil te werken. Maar de extreem fysieke circusstijl van Race Horse Company vraagt ook erg veel. “Alles draait rond het proberen omgaan met oude blessures. En natuurlijk weet je nooit hoe lang je het volhoudt,” getuigt Tuominen. Afgelopen winter moest de groep voor een tijdje zelfs Kosonen missen als gevolg van een blessure. Gelukkig vonden ze de jonge acrobaat Mikko Karhu om hem te vervangen.
Vandaag creëren de groepsleden nieuwe soloacts, de eerste demo’s worden in mei in Helsinki gepresenteerd. Later dit jaar zullen ze met ‘Petit Mal’ in Noord-Amerika, Australië en Azië toeren. Eén droom lijkt alvast uit te komen.