Circuscentrum

Schoten, 1971. Een woensdagmiddag. Ik ben net geen twaalf, een jongetje met een blonde bros, in korte broek dat richting marktplein rijdt op een rode racefiets. Met wasknijpers bevestigde speelkaarten klepperen tegen de fietsspaken, een geïrriteerde straathond loopt me keffend achterna.

Ik weet het… U heeft nog niets gelezen, maar toch moet ik al iets verduidelijken. Bent u er al eens in gerold? Wel, zonder het te beseffen is het mij overkomen. Zoals een beenhouwer plots vegetariër kan worden… Zoals een mier – omdat ze zeven keer haar eigen gewicht kan dragen – plots het sterkste dier op aarde wordt genoemd… Zoals Dirk Frimout met een stralende lach plaatsnam in de shuttle en 143 keer rond de aarde cirkelde en daardoor de eerste Belg in de ruimte werd…

Als ik aan circus denk, gaat een hele wereld voor me open. Natuurlijk zitten mooie jeugdherinneringen daar voor iets tussen – familieleden namen me als kind vaak mee naar het circus en een tijd lang heb ik ervan gedroomd om trapezist te worden – maar ik leg toch vooral de link met mijn werk als choreograaf.

Voor ons is het een jaarlijkse activiteit, liefst als we de klok aan het winteruur hebben aangepast, want dan kan je om vijf uur ’s avonds al de nacht in wandelen, richting de feeërieke lampionnen en de sterretjes bovenop de nok van de circustent.

Waarom circus? Omdat het raakt…

In deze nieuwe reeks laten we een Bekende Vlaming aan het woord over wat circus voor hem of haar betekent. Bijt de spits af: Vlaams minister van Cultuur Joke Schauvliege.

Popov komt naar België! Dé grote Popov, wereldvedette, meester-clown van hét Russische staatscircus, waarschijnlijk voor de laatste keer in Brussel.

Mijn moeder was zot van klassieke muziek en van circus. Ze nam ons als kind regelmatig mee als er een circus in de buurt stond. Ik hield vooral van de olifanten, de tijgers en de clowns. Nu nog altijd trouwens, ook al is het al jaren geleden dat ik nog een circus gezien heb.

Ik ben 11 jaar en kom ogen te kort.

We zin ier tuope gekom vandaege voe de toekomste van de cirque, wan we moeten durven toe­geven dat nimmir is lik in den tid.

Van jongs af was ik gefascineerd door wilde dieren, dus ik ging vroeger erg vaak naar het circus met mijn ouders.