>> Dit artikel verscheen in CircusMagazine #40 (september 2014). Voor overname: contacteer maarten[at]circuscentrum.be
>> Auteur: Annabelle Van Nieuwenhuyse
Voor ons is het een jaarlijkse activiteit, liefst als we de klok aan het winteruur hebben aangepast, want dan kan je om vijf uur ’s avonds al de nacht in wandelen, richting de feeërieke lampionnen en de sterretjes bovenop de nok van de circustent.
Circus Bouglione was mijn eerste ervaring, op de parking van Delhaize, om de hoek bij mijn neven en nicht. We waren 5, 6 jaar. Uren konden we staan kijken tijdens de opbouw van de tent. En dat met maar één bedoeling: mee mogen helpen en naar het spektakel mogen gaan.
Tuurlijk zijn er andere manieren om van circus te genieten. Zelfs op straat, in het midden van een druk kruispunt, verkopen de jonge circusstudenten zich tegenwoordig. Het spektakel duurt welgeteld 21, 22, 23 seconden en dan vlug een cent ophalen, want het verkeerslicht kan elk moment op groen floepen en dan gaat het drukke leven gewoon weer verder.
Dat is het misschien. De magie van het circus, in al zijn vormen, animaal of niet, Las Vegasiaans of niet, indoor en theatraal of niet … de magie van het circus is misschien wel de kunst om de tijd stil te leggen. De klok stopt en de passant is verplicht om te genieten. Echt de grootste zuurpruim kunnen ze aan het lachen brengen en dan nog vaak met een niemendalleke. Je krijgt hocus pocus een glimlach op je gezicht getoverd. Twee vingers in de neus.
Zo lijkt het althans. Hoe makkelijk is het om onderste boven achterste voren tien ballen in de lucht te houden. De magie van het onmogelijke dat zo poëtisch simpel kan zijn. De kunst van de verbeelding die vederlicht op reis gaat en die bij u op bezoek komt op een plein of een parking of in de plaatselijke schouwburg. De circuskunstenaar die ons leert het geduld te hebben om de tijd te nemen en om vrolijk te zijn.
>> Annabelle Van Nieuwenhuyse is presentatrice op radio en tv