>> Dit artikel verscheen in CircusMagazine #33 (december 2012). Voor overname artikel: contacteer maarten[at]circuscentrum.be.
>> Auteur: Maarten Verhelst
In juni met een intense handstandact afgestudeerd aan de Nederlandse circushogeschool ACaPA, vandaag de dag druk aan het creëren met haar collectief Les Triplettes. En tussendoor wat centjes verdienen, zoals op Sirk de Soeverein in Lommel, een circusbloemlezing tussen kerst en nieuw. Katleen Ravoet (27): “Ik wil het publiek gelukkig maken.”
“Op mijn twaalfde ben ik met circus in contact gekomen tijdens een circuskamp van Topvakantie. Ik heb nooit echt in een circusatelier les gevolgd, enkele lessen bij Cirkus in Beweging (Leuven) buiten beschouwing gelaten. Al van mijn vierde turn ik echter; dit heeft me dan ook de grootste basis gegeven als acrobate nu in het circus. En in het middelbaar bracht ik de middagpauzes samen met enkele vrienden al jonglerend door.
Circus was aanvankelijk een hobby, nu is het een fulltime bezigheid. Maar het is zeker geen 9 to 5-job. Het reist constant met je mee, of omgekeerd: jij reist er in mee. Als je een voorstelling aan het maken bent, ben je er de hele tijd mee bezig, tot aan de dag van de première. Mijn lichaam is er ook door veranderd. Ik ben minder lui, heb van alles te doen. Ik ben vaak onderweg, ontmoet heel veel mensen. Circus is een sociaal en internationaal beroep. Soms mis ik wel mijn familie en vrienden van het thuisfront; hen bezoek ik meestal kort en in de rapte tussendoor.
Ik sta graag stil bij het leven. Ik kan problemen ontwijken of evengoed problemen maken als er helemaal geen zijn. Ik kan gelukkig ook lachen met het leven. Ik kan ironisch zijn, soms wat sarcastisch overkomen. Maar ik kan ook ongelooflijk koppig zijn, zelfs wat bot en lomp. Bij mij is het alles of niets. Als circusartiest heb ik veel doorzettingsvermogen. Wanneer ik doelen voor mezelf opstel, zal ik er alles voor doen om ze te behalen. Dat zorgt er soms voor dat ik te snel dingen wil leren en over de basis heen ga.
Ik ben altijd op zoek naar vernieuwing en originaliteit, al is het tegenwoordig extreem moeilijk om nog echt iets nieuw te brengen. In onze show ‘(Un)Breakable’ met Les Triplettes (trio van Katleen met de Italiaanse Cecilia Manfrini en de Duitse Leila Koeckenberger, red.) zijn we momenteel hard op zoek naar een eigenheid, een identiteit en originaliteit die ons kenmerkt in wat we doen en wat we willen uitstralen naar het publiek. Een ander collectief waarin ik zit, Le Cirque du Platzak, mikt resoluut op de (straattheater)festivals, we zijn met zes muzikanten en zes circusartiesten, echt ambiance.
Modern circus moet kunnen in een traditionele circuspiste. Ik wil de lijn hiertussen niet te breed trekken. Ik heb vorig jaar een paar maanden meegetrokken met een traditioneel circus in Spanje. Het viel me op dat zij nog erg vasthielden aan glitterpakjes, melancholische muziek en ‘a big smile and shine’! Zij willen een traditie behouden, zoals hun ouders en grootouders het ook deden, en het publiek verwacht misschien ook dit soort glittercircus en papegaaien. Maar ik denk niet dat het er in alle traditionele circussen zo aan toe gaat. Denk maar aan Circus Monti in Zwitserland, zij verweven moderne acts in hun traditionele circuspiste. In het hedendaags circus zit gewoon iets meer subtiliteit, iets meer diepgang ook, en poëzie. Maar zowel het traditionele als het hedendaagse circus kunnen van elkaar leren.
Ik heb geen specifieke helden. Elke artiest die zijn passie, zijn hart en gevoel volgt is voor mij een held. En zeker als het hem of haar dan nog lukt om iets straf neer te zetten! Als ik dan toch namen moet noemen: Jeanne Mordoj (De vrouw met de baard) en Circus Ronaldo zijn mijn favorieten.
Ik wil blijven groeien op artistiek en technisch vlak, ik wil tevreden zijn over m’n optredens en het publiek gelukkig maken. Ik wil hen iets meegeven dat blijft nazinderen. Natuurlijk wil ik met Les Triplettes op festivals binnen en buiten Europa spelen. Een echte droom is kunnen rondtrekken in een reizend circusgezelschap met woonwagens. Maar in de verre toekomst wil ik rust in mezelf en rondom mij. Een grote tuin, groenten kweken, dicht bij m’n vrienden wonen. Niet te veel gedoe… gewoon zijn, dat is al genoeg.”